adam — is. <ər.> 1. Heyvandan fərqli olaraq danışmaq və düşünmək, ictimai əmək prosesində alət qayırmaq və ondan istifadə etmək qabiliyyətinə malik olan canlı məxluq; insan, bəşər. Sağlam adam. Bilikli adam. – Suyun lal axanı, adamın yerə baxanı.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
bir — say. 1. 1 rəqəmi ilə işarə olunan sayın adı, miqdar saylarının ilk vahidi. Üçdən bir çıxmaq. Beşin üstünə bir gəlmək. // Miqdarca tək. Bir cilddən ibarət kitab. 2. Zərf mənasında. Bir yerdə, birgə, birlikdə. Çörəyi bir yedik. 3. Sif. mənasında.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
cismani — sif. <ər.> 1. Cismə mənsub, maddi. 2. Bədənlə, vücudla, bədən quruluşu ilə bağlı olan. Cismani yorğunluq. Cismani işgəncə. – <Kavus Milnirə:> Cismani gözəlliyə bir ruhani hüsn də əlavə olunarsa, tam bir ahəng vücuda gələr. Ç.. 3. kit … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
masəva — qoş. <ər.> köhn. Qeyri, başqa, əlavə, o birisi. . . Padşahın hüzurunda nədimlərdən masəva böyük möbid dəxi olurdu ki, cəmi ülumə xəbərdar idi. M. F. A.. <Niyaz bəy:> Ondan masəva bu oxuyub tərbiyə alanların nəzərləri külfətə ayrı,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
saç-birçək — top. Başda olan saçın, birçəyin hamısı. ◊ Saç birçək ağartmaq – bax saç ağartmaq. Saç birçək dalaşmaq (qoymamaq) – bax saçyolmaya çıxmaq. <Səttar bəy:> Əlavə, Fatma xala ilə Çiçək xanım küçədə saçbirçək dalaşıblar. N. V.. Saçı birçəyi… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
əhəng — is. <fars.> Əhəngdaşını yandırmaqla əldə edilən ağrəngli, kəsək halında material. <Qərənfil:> Keçən il təşəbbüs qaldırdınız ki, təzə yasli tikək, düzün ortasına bir iki araba əhəngdən, qumdan tökdünüz, qaldı yağışın altında. İ. Ə.. // … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
əl — is. 1. Qolun biləkdən dırnaqlara qədər olan hissəsi. Əli ilə tutmaq. Sağ əl. Əllərini yumaq. Əlini çiyninə qoymaq. Əli ilə sığallamaq. Əli ilə götürmək. İnsan işlərinin çoxunu əlləri ilə görür. – Tək əldən səs çıxmaz. (Ata. sözü). Əfsus ki,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti